|
HUTTEN BOUWEN deed Hank vroeger als jochie op 'Jongensland'. Dat was een flink stuk fietsen
om er te komen. Het was een soort huttendorp aan de buitenkant van de stad.
Je mocht er ook een fikkie stoken. Meisjes zag je er nauwelijks, die vonden het
te eng denk ik. Aannemers en standbouwers dropten er hun restanten en houtafval en maakten wij
onze hutten van. Het kostte ook
lidmaatschapsgeld als ik mij goed herinner, maar ook veel spijkers en zere duimen en vingers. En je kon er
alleen met een bootje om er te komen.
In Oldelamer is dat allemaal een stuk simpeler. Aan de Kerkeweg staat sinds
enige tijd ook zo'n prachtig 'jongensland' bouwsel. Het café
staat op de voorgevel. Het is zelfs twee keer te lezen. Maar wie zijn de makers? Hank vertelt het je zo dadelijk. Klik op de foto voor de vergroting!
ÉÉN VAN DE ARCHITEKTEN
van dit fraais heet Bram van der Wal. Een tijdje geleden maakte hij Hank op
subtiele, maar niet misverstaanbare wijze duidelijk dat het toch wel een enorme
gemiste kans zou zijn als dit bijzondere hoogstandje van Oldelamerse bouwkunst
van de 21e eeuw, niet op passende wijze op de website in de aandacht werd
gebracht... (Hmmm)
Hiernaast zie je hem samen met
zijn broer en zus. Maarten (links) en Merel (midden). 'Een bouwver-gunning krijgen lukt niet iedereen hier in het
dorp, maar mijn vader is onlangs burgemeester van Oldelamer geworden en Henk Pelleboer is een goede vriend van mijn vader, dus dat was snel voor elkaar'.
'Het
mocht alleen niet over de weg naar de stal uitsteken, dat wat het enige waar ik
rekening mee moest houden'.
Als je op de foto klikt, zie je de vergroting!
 HET
LICHTGROENE KONIJNENHOK
annex duivenhok met de nummers naast de deurtjes zie je links op de foto. Het lag
eigenlijk al afgedankt op de grote paasbult voor het jaarlijkse paasvuur. Volgens de
oorspronkelijke eigenaar was het niet te tillen zo zwaar. Maar dat bleek toch anders.
Met z'n tweeën, Ate en Bram, bleek genoeg op het in de hut te krijgen. De kast met de handige vakken heeft inmiddels een centrale plaats op de begane grond gekregen.
Als achtergrondmuziek op deze pagina hoor je trouwens een montage van 'Butterfly
Kisses' van Bob Carlisle. Een hitje van tien jaar terug. Je hoort het geluid van
spelende kinderen en de stem van een vader die opgroeiende leven van zijn dochter doorneemt.
Klik op de foto voor de vergroting en/of klik op de
player voor 'Butterfly Kisses'!!
ATE FOKKENS, links op de foto hiernaast, is
één van de andere bouwers. Het bouwcollectief staat helaas
niet allemaal op de foto. Dat komt mis-schien nog. Overige namen zijn: Robin van
den Broek en Robert en Simone de Vries niet te vergeten. Simone timmerde
de naam op de gevel. Ate had tot
vorig jaar een eigen hut aan de Hoofd-weg. Die heette 'De Eierhut'. Maar waarom
heette die zo?
Het antwoord blijkt simpel; Ate verkocht er aan de weg de
eieren van de vijf kippen, die ze toen hadden. Hij vroeg één euro voor een
doosje met tien eieren. 'Dat handeltje liep best goed'. Als Hank vervolgens
vraagt hoeveel doosjes eieren hij aan voorbijgangers verkocht heeft, moet hij
diep nadenken. 'Best veel' 'Maar het aantal weet ik niet precies meer.' (De
belasting leest mee...)Zijn
broer Jelle heeft er nog steeds een hut, maar die is niet zo groot. Klik op de foto voor de vergroting!
 HUTTEN
BOUWEN,
is leuk, waar komt dat gevoel eigenlijk vandaan?
Hank groef diep in z'n eigen geheugen. Wel positieve gedachten maar hij kwam niet
echt achter 'het waarom'. Dus stelde hij de vraag opnieuw. In grote
mensentaal blijken dit zo ongeveer de belangrijkste redenen. 'Het is hout
slopen en in elkaar zetten'. Maar ook lekker om je fantasie laten gaan.' 's-Nachts
in bed lig ik al te bedenken wat er nog bij gebouwd moet worden.' 'Er komt
steeds wat nieuws!'
'Maar we zijn natuurlijk ook lekker met elkaar bezig, en het is ook handig want
ik wil later ook timmerman worden, nét zoals mijn
vader'. Pas bij doorvragen komt de echte reden boven water. 'Hier zijn we
helemaal zelf de baas en hoeven we niet te doen wat onze ouders zeggen, Hank
zingt nu de eerste hit van René Froger. 'Een eigen huis, een plek onder de zon'
Hmmm, daar
blijken ze toch weer iets te jong voor...Klik op de foto voor de vergroting!
HIER DE OVERIGE AANNEMERS EN
ARCHITEKTEN.
Robin van de Broek, Simone en Robert de Vries. Allemaal verantwoordelijk voor
een gedeelte of een stuk aanbouw. Wat is volgens hen zo leuk aan huttenbouwen?
Dat blijkt niet zo'n simpele vraag. 'Gewoon leuk!' is het antwoord. Ze wijzen op een grote paasbult
die vlakbij ligt. Die blijkt nog steeds dagelijkse de onderdelen te leveren voor een
nieuw, raam, deur, plafond of wat dan ook.
Hank vraagt aan Simone waarom
zij hutten-bouwen zo leuk vindt. 'Het is leuk om met elkaar bezig te zijn en wat
te doen'. 'De hut is elke keer anders' 'Hoe ik aan de de naam het café
gekomen ben?' 'Ik heb hem bedacht na het grote openings-feest vorig jaar, maar hoe
het mij te binnen schoot weet ik net meer.'Klik op de foto voor de vergroting!
DE LADDER naar de eerste etage van het café, die je
zojuist ook hebt gezien, lijkt
ongeschikt voor volwassenen. Hank durft er in ieder geval niet tegenop te
klimmen. Ate: 'Er zijn wel eens wat spijltjes gebroken, maar hij ziet er weer
netjes uit'.
Schijn bedriegt. De Bouwhut blijkt veel sterker dan je zou denken. Oké,
er is wel eens wat weg gewaaid, maar als de buurman bijvoorbeeld na de
grote novemberstorm van 2006 grote aantallen dakpannen op z'n schuur terug moet
leggen, blijft de hut volkomen ongedeerd. Hiernaast een kinderhamer waar het
allemaal niet mee gemaakt is, maar het is wel een fraai stilleven.
Klik op de foto voor de vergroting!
DE NAAM 'HET CAFÉ
en
hoe is Simone de Vries daar op gekomen is, heeft ze net al verteld. De
architecten en de
bouwers van de bouwhut organiseerden een openingsfeest. Overal uit de buurt werd
cola, prik, fris en chips vandaan gesleept. Het toeval wilde dat het een mooie
zomeravond was.
Uiteindelijk zaten niet alleen
de kinderen maar ook alle ouders, twaalf volwassenen, de feestelijke opening
mee te vieren. Het werd laat en het was gezellig . Ofschoon mooi een comfortabel
tuin ameublement dichtbij voorhanden was, bleef iedereen op kratjes en pallets
zitten. Daarna heeft Simone de nieuwe naam met houtjes op de gevel getimmerd. Klik op de foto voor de vergroting!
SCHOENEN UIT! In het oudste gedeelte van de hut ligt
namelijk witte (!) vloerbedekking. Om dat netjes te houden moest er een 'schoenenuit-wipper'
komen, zodat je je schoenen makkelijk uit kunt doen en buiten kunt laten.
De discipline heeft niet helemaal gewerkt. Als je op de
foto klikt, zie je het bankstel in de hut inmiddels wel een beetje beetje
'verzand' is.
Maar hutten houden de gemoederen bezig. Ze hebben een bijna magnetisch
aantrekkingskracht. In het schoolblad is er al een verhaal over verschenen, maar
ook in de schoolkrant van 'De drie turven' in Munnekeburen. Sterker nog, zelfs
'De Stellingwerf' heeft inmiddels aandacht besteed aan het Café van Oldelamer!
HOEVEEL SPIJKERS waren er nodig? Dat blijkt een zeer lastige vraag. De
caféhut bestaat namelijk al een jaar. Maar volgens
één van de ouders zit er met gemak tien kilo spijkers
in. Die hebben ze gelukkig niet hoeven kopen. Sponsering. Dat geldt ook voor de
dakbedekking. Pake heeft zes golfplaten gebracht ter vervanging van het plastik
dak en de uitkijktoren. Door die verbouwing is de uitkijk gesneuveld.
Klik op de foto voor de vergroting!
HIERONDER
een Quicktime filmpje. Het is een korte impressie van de werkzaamheden
en aktiviteiten rondom het café van Oldelamer. Bram maakt
een springplank, maar die het zet wel even voor de camera in elkaar. Ate is bezig
met de afwerking van het nieuwe aanrecht...
EEN VOETBALVELDJE
is er zelfs ook nog. Kompleet met twee eigen gemaakte doelen. De grasmat is
misschien een beetje hobbelig, maar je hebt in ieder geval geen last van
hondenpoep op het veld. En als je goed kijkt zie een oranje bal in het achterstee
doel liggen.
Dat kan hier allemaal gewoon. Die bal wordt niet gepikt en ligt te wachten, in
afwachting van het volgende partijtje voetbal. Kortom, als je als kind in
Oldelamer opgroeit, dan ben je ontzettend rijk!
Klik op de foto voor de vergroting!
P.S.
Het bekendste Friese huttendorp staat in Drachten. 'Spijkerdorp' heet het. Als
je op onder-staande knop klikt kun je het zelf even bekijken.
HUTTEN BOUWEN HOUDT DE GEMOEDEREN BEZIG.
Hieronder zie je een foto van een bosweg in Katlijk. Dat ligt een kwartier van
Oldelamer. Het laantje staat op eigen grond en geeft doorgang naar een stuk
natuurgebied van 'de Fryske Gea'. In één van deze bomen is
een boomhut gebouwd. Op zich niet zo bijzonder.
Wat de boomhut van Pars Verdonk
zo bijzonder maakt is dat hij niet één spijker heeft gebruikt! Alles zit vast
met touw en nylondraad. Als je op onderstaande foto klikt,
zie je de hut van Pars van dichtbij!
HIERONDER EEN FOTO
van alle teamleden. Het kostte even wat geregel om ze allemaal op de foto
te krijgen, maar die hier zijn ze dan. Ate, Robert, Robin, Maarten, Bram, Janine
en Simone. Ze staan hier enthousiast en trots. Volgens de moeders die in de
buurt van het bouwwerk wonen, hebben ze eigenlijk nooit ruzie.
Nou, wat wens je je nog meer... Als je op onderstaande foto klikt,
zie je ze allemaal op rij en Merel ook!
De
foto's en het filmpje deze pagina zijn van Hank Dussen.
Lees alles!
|
OLDELAMER HEEFT EEN CAFÉ
ZONDER BIER!
