DE DRAFBAAN WOLVEGA heeft allure en een wereldse uitstraling. Dat had Hank eerlijk gezegd niet verwacht. Op uitnodiging is hij er op 29 april 2006 er een kijkje wezen nemen. Er is een soort artiesteningang voor de auto's met de paarden. Als de dieren zijn uitgeladen worden ze in afwachting van de races in een apart gebouw met allerlei compartimenten met talloze paardenboxen gezet. Voor die ingangen staan de sulky's geparkeerd. Sulky's zijn die kleine karretjes, die achter de paarden wordt gespannen en waar de jockeys op zitten. Ik ben ertussen gaan staan en dan zie je dit als er toevallig net een paard uit één van de compartimenten komt. 
DE PAARDENRACES in Wolvega worden iedere zaterdag gehouden en worden goed bezocht. Er zijn die middag 10 races waar uiteraard op gegokt kan worden en dat gebeurt dan ook. Omzet: 60.000 euro. Achter de tribunes staat een grote hal, die weer allerlei zalen herbergt. Honderden (vooral) mannen kijken bierdrinkend naar de vele televisieschermen waarop de laatst verreden wedstrijden in herhaling te zien zijn. Als er weer een nieuwe start is, komt er even een grote vloedgolf bezoekers naar buiten om het spektakel van nabij met eigen ogen te zien. De meesten gaan daarna weer teleurgesteld naar binnen. De volgorde van binnenkomst (duo's & trio's) was anders dan ze hadden ingevuld...
EN DAAR GAAN ZE! met een gangetje van zo'n vijftig kilometer per uur. Hank besluit een draverij te volgen. De paarden van koers vijf hebben prachtige namen als; 'Victor Emanuel', 'Thabor Anderen', 'Ursel Jet' en 'Uschkim'. De startauto klapt z'n vleugels in. De af te leggen afstand wisselt per race, maar de meeste draverijen gaan over een afstand van 2100 meter. 
DEZE STARTWAGEN heeft Hank trouwens zelf wel eens in Wolvega zelf zien rijden. Wat je noemt een zeer opvallende gevaarte. Hank vroeg zich af: 'Wat zou er gebeuren als de bestuurder even in gedachten, midden in de kleine straatjes van Wolvega, in plaats van z'n richting-aanwijzer op dat andere knopje zou indrukken! Hank heeft wel eens meer last van vreemde invallen. Laten we maar hopen dat het in werkelijkheid nooit gebeurt! 
EEN ECHTE FOTOFINISH! Laat Hank nou precies op het juiste moment op de ont-spanner van zijn camera drukken. Op een foto is het simpel te zien, wie de eerste is. In werkelijkheid valt dat tegen. Er is geen twijfel. Paard nr 3 met de blauwe oogklep-pen 'Uschkim' wint met een halve lengte van paard nr 2 'Ursel Jet'. Tijd: 1.15.4. Over deze baan werd voor de bouw gezegd dat het één van de snelste banen van Europa zou worden. En wel om twee redenen: het parcours is hellend gemaakt. De buitenkant ligt hoger dan de binnen-baan en het speciale gravel. Waar het van gemaakt is weet ik niet precies , maar het is wit/grijs en ligt er los. Het heeft iets van grote kattenbakkorrels. Maar de onder-lage bleken van slechte kwaliteit  DE WINNAAR wordt in het zonnetje gezet. Entrainment P. de Haan staat er op het trainingspak van een van verzorgers te lezen. En het paard zelf? Ik vind dat dit edele dier niet erg vrolijk kijkt. Klik op de foto dan kijk je een somber en uitgeput dier in de ogen. En dat brengt Hank op wat hij van dit gebeuren vindt. 'Het is op het randje! De verzorgers zijn liefhebbers en ik beweer zeker niet dat deze paarden mishandeld worden. Ik weet zelf ook wel dat ze graag rennen. Dat zie ik zelf regelmatig in de wei. Maar ik betwijfel of er één paard bestaat dat uit vrije wil 2100 meter lang met een snelheid van 50 kilometer per uur zich helemaal leeg loopt. Oké, mensen lopen marathons, maar die hebben een eigen wil. Een paard niet. Maar als ik er helemaal naast zit, hoor ik dat graag!' 
DE PRIJZEN. Als je goed kijkt, zie je dat die wat klein uitgevallen zijn. Dat heeft een reden! Dit waren namelijk de prijzen van de meest charmante draverij die Hank die middag zag; een race over een halve ronde met pony's. Compleet met mini sulky's en kinderen erop.
RUGNUMMER NEGEN passeert de meet. Hij is niet de eerste. Op de achtergrond in het verlengde van het hoofd van de pony, zie je de vaste fotograaf van dit werk; Wim Huybers. Maar er liep er die middag nog één rond, waardoor Hank het idee kreeg dat hij zich in een zeer dynamisch gebeu-ren bevond. Het bleek later Jiri Büller van de Volkskrant te zijn, die samen met redacteur Mark van Driel op maandag 1 mei 2006 met een paginagrote sportbij-drage publiceerden onder te titel: 'Met een geit voor de kar win je nooit' In dit artikel draait het om Hugo Langeweg Junoir en zijn plaats in de paardensport. In het artikel doet hij een onthulling over één van zijn geldschieters, die niet zo handig is, denk ik.
STAL AMSTERDAM staat er op de rode dekmantel te lezen. Dit drafcentrum is van de eerder genoemde Hugo Langeweg Junior in Schagerbrug in Noord-Holland. Hij is een hele grote naam in de paarden-wereld. Hugo doet per jaar aan zo'n zeshonderd koersen mee. Maar hij is niet de eigenaar van de topdravers die hij berijdt. Dat zijn in de regel (andere) ver-mogende mensen die hun hart aan de paardensport hebben verpand. Ik weet eigenlijk niet of je dit ook 'berijden' noemt, want hij zit niet op het paard, maar erach-ter. Stal Amsterdam heeft naast zo'n tach-tig paarden, ook pony's. Hier zie je een hele trotse ... die, zo lijkt het, de dezelfde fotokamera heeft als Hank.  DE WINNARES van de pony race over 1000 meter straalt werkelijk van geluk. Leuk om te zien. Ze heet ... en is .. jaar oud (Ik heb de vragen per email uitstaan, maar de antwoorden nog niet binnen). Ze is ape-trots en heeft een plakplaatje van de nederlandse vlag op haar wang. De oranje krans heeft ze aan de zojuist gewonnen wedstrijd te danken. Ik ben benieuwd wat ze onze redaktie over haar overwinning gaat vertellen.  DE FRIESE DRAVERS Daar was het Hank om te doen. Een wedstrijd bijwonen tussen een aantal van dit prachtige Friese ras. Dit van oorsprong robuust ras is bijzonder popu-lair. Hiernaast zie je Piet van der Berg die zich met 'Rykle' warm rijdt. Een prachtige hengst; z'n vader is hengst 'Nykle'. Hank vond het opstuivend zand mooi om te zien en alles staat er helemaal op! Dat is nog niet zo simpel kan ik je vertellen. Piet heeft zoals alle jockey's in deze categorie een boerenzakdoek voor geknoopt en de sulky is een echte ouderwetse en is tien keer zo zwaar als die je boven zag. Wil je meer over de friese dravers weten; klik dan even op deze link: www.friesedravers.nl  OLDELAMER is overigens zeer goed vertegenwoordigd in deze strijd voor uitsluitend 'Oldtimers'.Hier zie je Albert Nijholt met 'Siemen'. Ook een prachtig exemplaar, vindt niet? Siemen' is een zoon van 'Tjomme'. En er is iets bijzonders met deze seniore courreur! Samen met Foeke Heida is hij de enige bewoner van Olde-lamer die hier zowel geboren als getogen is. We gaan hem vast nog ontmoeten in Foeke's fotoboek. 'Siemen' met nummer acht zou uiteindelijk gediskwalificeerd worden doordat hij in galop ging. Dat mag niet. 
DE WINNAAR van deze middag, Sjerp de Jong met 'Marrie-Lientje' wint de gouden zweep 'De Gouden Swipe' Sjerp is ontzet-tend blij. Hij ontvangt deze bijzondere trofee uit handen van de voorzitter van de vereniging voor Friese dravers; Eelke Kruis. Het is een wisselbeker en hij mag hem een jaar houden. Eelke is een veehandelaar uit Ter Kaple bij Joure. Sjerp meldt dat de trofee inmiddels aan de schoorsteen-mantel in de huiskamer hangt.Later die middag zit de hele groep en hun aanhang allemaal als één familie aan één grote bijelkaar geschoven tafel. Ze drinken en eten simpel, nog nagenietend van het gebeuren terwijl de hele zaal al zo ongeveer leeg is. TJITSKE BOUMA is bescheiden. Ze rijdt met een Fries 'Theodorus' genaamd als enige vrouw op een Frieze sulky die middag tussen al die ouwe kerels. Auto, Paardenkar, paard en sulky tegen de achterklep. Ze is helemaal in de'r eentje met die hele santekraam naar Wolvega gekomen. Het 'promotie-team' van het Friese paard kan weer op een geslaagde middag terugkijken.
Lees
alles! | 
DRAFBAAN WOLVEGA 
