Je kunt op alle onderstaande foto's klikken voor een grote versie!
en welkom op pagina twee. De kerk van Oldelamer is net als die van Oldeholt-pade één van de oudsten in Weststellingwerf. Het eerste bouwsel stond er al in 1200. Tussen 1200 en 1500, Weststellingwerf was immers door de bisschop van Utrecht in de ban gedaan, ontstond er een relatie met het Odulfus klooster te Stavoren. Daar zaten Benedictijnen. Ik lees dat een beroemde monnik Egbertus hier "zijn sporen nagelaten zou hebben". Intrigerend zinnetje.
Enfin, de kerk was in ieder geval rijk aan goederen en dat heette toen dat de kerk "zeer gedoteerd" was. Logisch als je bedenkt dat elke religieuze handeling ook zijn prijskaartje had: "Heilige sacramenten 1 oertken; van elke overledene drie schilden. Elk schild te betalen met 18 stuver kavols en drie pond was. Een kind te kersten en een kraamvrouw in de kerk in te lijden insgelijks; één stuiver!".
Op de voorgevel van de kerk prijken allerlei bordjes en meerdere jaartallen; het oudste is van 1667. Maar op de onderkant van één van de twee oude avondmaal bekers, krijg je een goed beeld van hoe het kerkje er in die tijd, in 1727, uitgezien moet hebben. Het meest opvallend vind ik het torentje; dat is er namelijk nog niet!
Wél zie je een flinke stellage (klokkenstoel) vóór de kerk staan waar destijds de kerkklok in hing. Dat was ook wel nodig. De kerkklok zelf weegt namelijk 835 kilogram en dateert uit 1629. Ook tel ik aan de zijkant van het gebouw maar drie ramen in plaats van vier. Raamnummer vier wordt waarschijnlijk in 1794 geplaatst. Dan wordt het hele bouwwerk namelijk volledig herbouwd. De gedenksteen hier links noemt de belangrijkste verantwoordelijken
Ik hou van details. Dit is de deurkruk, aan de binnenkant van de buitendeur is sierlijk en lijkt wel van goud. Het is in werkelijkheid mooi gepoetst koper waar het zonlicht een extra glans aan geeft.
PAS IN 1869 wordt de houten toren en het uurwerk geplaatst en krijgt het fraaie kerkje van Oldelamer het uiterlijk zoals we dat nu vandaag de dag kennen. Kortom, de kerkklok is dus 240 jaar ouder dan het huidige kerkgebouw. Dat snap je ook onmiddellijk als je die afbeelding onderop één van de twee oude avondmaal bekers ziet. In opschriften op zowel de klok als het oude zilver worden de gemeenten Oldetrijne en Oldelamer in één adem genoemd.
Verder valt mij de naam van de heer J. (Jacob) Sickenga op. Hij is een zeer bekende notable, rechter, 1e kamerlid uit die tijd, die hier ook vele boerderijen heeft laten bouwen. Als je meer over hem wilt weten, klik dan even op deze knop
DOORKIJKJE OP HET KERKHOF. Veel oude lange smalle stenen met veel tekst, die uitgehouwen is en al het ware óp de steen ligt. Dat zie je tegen-woordig niet veel. Ook zijn er grafstenen waarop aan beide kanten tekst staat van verschillende overledenen. Op regel 36 grafnummers 13, 14 en 15 liggen Jeltje Douma Bakker, Antje Douma en Jan Douma. Moeder dochter en zoon. Alledrie in februari 1913 door het ijs gezakt verdronken. Dat menselijk drama heeft waarschijnlijk de landelijk pers gehaald. Er bestaat namelijk een commercieel uitgebracht dramatisch dichtstuk (prijs 5 cent) met maar liefst 23 coupletten over de drie drenkelingen van Oldelamer. Over de exacte datum zijn de bronnen het oneens. Volgens de uitgever van het gedicht was het de 21e, maar in het begraafplaats register staat de datum 4 februari 1913.
CULTUUR IN OLDELAMER vindt een paar keer per jaar plaats in de kerk. Dat is niet zo vaak, maar àls het dan zover is, loopt het dorp ook écht uit. Hier twee foto's van een voorstelling van Sânman en Sikke op 12 november 2006. Die middag kan worden samengevat onder de krantenkop: 'Prachtige close harmony, azijnzuur en zaal vol blije gezichten!'
Dat moet Hank even uitleggen. De groep is bijzonder goed en brengt een aantrekkelijk programma. Maar spreekstalmeester Piet Soorsma én de groepsleden doordrenken de middag met subtiele, sarcastische venijnige aan- en afkondigingen. Vooral Piet met zo'n blik alsof hij zich nu écht even verspreekt en met een ondertoon alsof hij het ook niet kan helpen dat hij staat.
INSPIRATIE. Voor de groep Sânman en Sikke is de meerstemmige muziek van groepen als The Mills Brothers, Crosby, Stills, Nash. De Friestalige
repertoire pijler wordt gevormd door gedichten van o.a. Fedde Schurer en Aggie van der Meer, die door Siebren en Egbert op muziek zijn gezet. Er zijn drie CD's 'Koe ik mar fleane' (2002) Sinne-kear (2003) en 'Nachtlûd' (2005).
Niet helemaal onbelangrijk, op de bühne maken ze helemaal waar wat ze op de Cd's vastleggen. Sterker nog, volgens Hank zijn ze live beter dan in de studio. Behalve professionele zang en echt goede arrangementen, mis je namelijk hun com-municatie tijdens het optreden. Steekwoorden: relativering, humor, azijnzuur en cynisme.
Als je op de player onder de foto klikt, hoor je een fraai
friestalig voorbeeld: 'kamperfoelje' heet het.'
OP 10 MAART 2007 trad het duo Minsk samen met bariton Oleg Semyonov, allen uit Wit Rus-land, op met een afwisselend programma van populaire en klassieke Russische volksmuziek. Zij bespeelt een cimbaal, dat is een snaarinstru-ment en wordt bespeeld met schapenleer beklede stokjes. En hij bespeelt een bayan. Dat is een speciale knoppen accordeon met een groot aantal registers. Het optreden van was van een uitzonderlijk hoog niveau. Niet verwonderlijk als je je bedenkt dat ze alle drie een conservatorium opleiding hebben gehad.
Met dank aan André Roelofs kun je naar een lied luisteren dat diezelfde avond live is opgenomen! Een romance gezongen door Oleg. 'Koetsier, rij toch niet zo snel, dan gaat mijn leven ook niet zo hard!' Klik op de foto voor de cd-hoes en info!
EERDER schreef ik dat Oldelamer en Oldetrijne als één kerkgemeente onderop de historische kerkbekers staan. En dat samengaan geldt nog steeds. Ook tegenwoordig worden er afwisselend diensten gehouden in beide dorpen.
Vrijwilligers helpen bij het repareren en herstellen van het gebouw en inventaris. De eikenhouten preekstoel is daar een mooi voorbeeld van. In 2006 er er weer flink staat er weer wat verbouw- en metselwerk voor de deur en gaan de aannemer en vrijwilligers weer aan de slag.
Voor ik het vergeet, nog één ding. Er hangen maar liefst vier bordjes bij de voordeur; links een gedenkplaatje van het Prins Bernard & Anjer Fonds. Die hebben de laatste restauratie gesteund. En rechts naast de voordeur hangen twee nummerbordjes 63 en 21 (de laatste heel oud en nauwelijks leesbaar) én een modern klein vierkant bordje. Protestantse Kerk Nederland 1-5-2004 staat daar op. Dat is de nieuwe naam van de Hervormde Kerk van Oldelamer. Maar de oude naam blijft natuurlijk ook aan de kerk verbonden. Het bordje is vorig jaar door de jongste- en oudste kerkganger na de kerkdienst buiten onthuld. Dat waren Wiebe Knol en de heer Pelleboer Sr.
Wilt U/je reageren op dit alles? Heel graag! Druk op onderstaande knop en uw/je emailbericht wordt door je email programma automatisch klaar gezet en rechtstreeks naar de contactpersonen van
de Preotestantse Gemeente Oldelamer/Oldetrijne verzonden:
Gebruikte bronnen en hulp gekregen van: Joan & Peen Willet; A.J. van Weerdenburg; Meine Oosting; AnnaRienkje Soorsma, Corry Nicolay, André Roelofs en Elly Bakker.
VAN TOEN NAAR NU (2)
