SINATRA IN VEGAS. Daar
is hij genoeg geweest in zijn leven. In november 2006 is er een box uitgekomen
met nog niet eerder, in Las Vegas opgeno-men materiaal. Hetgeen voor de verzamelaar maar
één ding betekent; kopen! Het zijn vier cd's en een dvd. Het
geheel is het ultieme voorbeeld hoe je de illegale kopieerders uitscha-kelt.
Alles in een fraaie box, mooi vorm
gegeven, in zeer aparte hoesjes én samen met een prachtig boekwerk.
Maar het interessantste staat natuur-lijk
op de schijfjes zelf. Op de dvd staat een complete TV show uit 1978 waar-van de
echte verzamelaars tot nu toe slechts twee songs hadden. De audio cd's zijn ook iets
aparts. Met name de eerste twee cd's. De eerste is uit 1961 en
Sinatra heeft dan een repertoirelijst die hij later helaas
nauwelijks zal doen. Op cd 2 staan niet eerder gebruikte op-names voor de beste live
registratie die Sinatra ooit maakte; Met Count Basie, ook in The Sands Hotel.
EEN ONMOGELIJKE KEUZE.
Dat is wat rondgaat in de hersenpan van Hank. James Taylor is namelijk al
dertig jaar één van zijn allergrootste helden. Onlangs
meldde een longtime Sinatra vriendje dat hij het toch wel
een beetje gek vond dat James Taylor niet op deze pagina voorkwam. Klopt helemaal Michel! Maar wat kies ik?
En welke CD? 'In
the Pocket', 'BSUR' (Letters uitspreken als Engelse woorden), 'JT' 'October
Road', 'Dad loves his Work' en 'That's Why I'm Here'? Hank kiest voor een song
van 'Hourglass' uit 1997. Moeiteloos verkocht Hank destijds een aantal officiële
cd's aan collega's in Leidschendam, die toen nog nooit van hem
gehoord hadden. Hij kiest 'Enough To Be On You Way' Een prachtig pareltje, waar
ook uitstekende videoclip van bestaat ...
DIANA
KRALL heeft weer een prima cd uit. 'From This
Moment On' is de titel. Er staan veel door Ella Fitzgerald en
Frank Sinatra vertolkte songs op. Een aantal zuurpruimen in de States noemen
haar sinds kort 'Diana Kruel'. Er zijn namelijk drie verschillende
versies van de cd uitgebracht. In Europa met de bonus
track 'Boulevard Of Broken Dreams' in de States twee
verschillende met twee andere bonustracks. Inderdaad als je Krall
fan
bent, ben je even in de aap gelogeerd.
Maar de Cd zelf is er niet minder om. Naast de songs
die
Sinatra en Fitzgerald bekend maakten, ook songs als
'Isn't it a Lovely Day' van songwriter Irving Berlin. Hij schreef het
in 1935 voor Fred Astaire, die het voor
het eerst zong in de film 'Top Hat'. Naast
de gestopte
trombone hoor je een heerlijk Louis Armstrong trompetje ...
BRAD PAISLEY is een naam die hier weinig muzikale lichtjes zal laten branden. Het genre is Coun-try/pop. Niet alles vind ik goed maar een aantal stukken zijn echt fenomenaal. Onder de 1e button zit een mooi duet met Alison Krauss; 'Whiskey
Lullaby' (rechts op de foto)
ALISON KRAUSS & The Union Station. Alsof er een
engeltje je van een wolk toezingt. Hank verlangt absoluut
niet naar dat moment, maar heeft wel zo'n beetje alles van deze groep.
De CD's en DVD's De song met Brad Paisley was een eenmalig iets. The Union
Station is haar vaste begeleidings-groep. Oorspronkelijk was
ze slechts de violiste, maar bleek ook nog een
nachtegaaltje te zijn. Het
wordt Country & Western genoemd maar wat hem betreft dan wel
hele toegankelijke! 'Stay' was de allereerste song die
Hank ooit van haar/hen hoorde. Toegankelijk en muzikaal zijn
de steekwoorden. Breed getalenteerde muzie-kanten, die ook
een fragiel geluid kunnen neer-zetten. Het heeft weinig uit te staan met de traditionele Nashville sound. Het was
haar eerste solo cd. Op oudejaarsdag 2000 hoorde Hank haar voor het eerst
en was onmiddellijk verkocht.
 THE CARPENTERS. Het
geluid van Richard & Karin Carpenter werd in de jaren '70
ten onrechte vaak afgedaan als platte hitparade muziek.
Karin Car-penter beschikt echter over een volstrekt uniek
stemgeluid dat door sommigen als oppervlakkig en koel wordt
ervaren en door weer anderen als het toppunt van erotiek. Haar
stem leent zich in ieder geval het best voor ballads getuige
bijvoor-beeld haar fantastische versie van 'A Song For You'
van Leon Russell van de gelijknamige lp/cd.
Het duo omringde zich met vakbekwame musici. Dat was in die
jaren lang niet altijd een normale zaak. Gitarist Tony
Poluso mag in dat verband niet onvermeld blijven. Hank heeft
ontelbare keren 'luchtgitaar' gespeeld op de lange solo van
'Goodbye To Love' Een zeer herkenbaar, wat ingehouden maar
toch ruig boostergeluid. Eind 2008 toert er onder de titel
'Top Of The World' een musical over Karin & Richard
door Nederland.
 JACKSON BROWNE SOLO ACOUSTIC VOL 1 Het is de eerste cd van Jackson sinds zijn intrede in de Rock and Roll Hall of Fame in maart 2004. Het is ook zijn eerste live cd sinds 1977 (multi-platinum album 'RUNNING ON EMPTY') Dit eerste acoustisch live album is gewoon verbijsterend goed. Hij is relaxed, een goede instrumentalist, humorist en vooral een sublieme singersong-writer. Het heeft dezelfde impact van een solo optreden ik ooit samen met mijn broers in 1995 in Carré heb mogen aanschouwen én beluisteren . De geluidskwaliteit van dit geregistreerde optreden is bijzonder goed. Je hoort 'Fountain of Sorrow' hoort de live versie van een favoriet van Hank, van de 'legadarische lp 'Late for the Sky'. Het eerste solo optreden van Jackson in Nederland was in 1977 bij het verschijnen van 'The Pretender' Uiteraard wa-ren Hank, Els en zijn broers Nils & Henk daar ook bij. En Gerard van Delft niet te vergeten...
WELCOME TO THE CLUB
- MEL TORMÉ
De man is helaas niet meer bij ons. Onlangs
schreef Hank over de 'The Velvet Fog' op 'The Voice' een besloten Sinatra
emailclubje: ... Nat King did it
probably too, but the song I'm talking about was written by
Mel Tormé in 1958. Ernestine Anderson did the first rendition
of it. It very cynical and I'll never forget the moment that
I heard the verse for the first time. It made me smile for
hours. Tormé himself recorded it in July 1961 London with Wally
Stott (arranger). Who also did a great arrangement of the
legendary Christmas Song. Yes indeed, Those roasting
chestnuts again! Both songs original released on the verve lp 'My kind of
Music'. But for the 'musical cynical pleasure' of the
visitors of this site, you can listen to it right now!
EEN
JONGE HELD. Maar eerlijk gezegd, hoorde deze al een tijdje tot mijn favo's. Jamie Cullum heet hij. Eén van mijn beste vrienden reageerde ooit op zijn naam met: "Dat is toch niet die idioot als een gek op een piano staat te dansen? Jamie heeft inderdaad een ritme act, waarin hij de piano als slaginstrument ge-bruikt.
Maar dit kleine mannetje is tot méér in staat. Hij speelt virtuoos en zingt in een geheel eigen stijl. Maar het meest belangrijke: Jamie brengt op onnavolgbare wijze jazz en pop bijeen. Dat hebben velen voor hem geprobeerd, maar dat is hem echt gelukt. Jazz met een popgeluid of pop met een jazz geluid, zoals je wilt. Ik zag hem vorig jaar toevallig tijdens een tv uitzending bij Barend en Van Dorp en was onmiddellijk verkocht.
September 2005 kwam zijn Cd 'Catching Tales' uit. Ook van hem één song.
'My Yard'.
DE PANORAMAFOTO BOVEN is van Hank. Gescho-ten op een zwoele zomeravond, met een strak blauwe lucht, Hank kijkt naar buiten en daar is 'tíe, de meest bezongen sateliet van ons zon-nestelsel. Het is het juiste beeld om je in de stemming te brengen om de nieuwe held, singersongwriter Rufus Wainwright aan je voor te stellen.
Als je op het knopje van de mediaplayer klikt, hoor je 'Tiergarten'
van zijn laatste cd; 'Release The Stars' uit 2007. eE muziek
van Rufus blijkt niet voor iedereen licht te verteren. Dat
komt waarschijnlijk omdat het niet zo obligaat klinkt. 'Tiergarten'
is gewoon een liefdesliedje. Inspiratie: Duitse vriend,
Ber-lijn, dierentuin. Inmiddels zijn er vijf Cd's en en twee DVD's en Hank heeft ze allemaal op de plank. Dat zegt natuurlijk vooral iets van de inhaligheid van de heer Dussen, maar ook iets van de kracht van Rufus. Maar oordeel zelf...
FRANK SINATRA. Degenen die Hank Dussen persoonlijk kennen, weten dat Frank Sinatra een hele aparte plaats in zijn leven heeft. Zonder overdrijven heeft Sinatra Hank's le-ven in de jaren 1980 & begin '90 totaal op z'n kop gezet. Los van dit persoonlijke as-pect voor Hank, had Sinatra een hele bijzon-dere kwaliteiten die hem nog steeds uniek maakt in de Amerikaanse muziek geschie-denis. Allereerst z'n stem, de verstaanbaar-heid, de relaxedheid en ogenschijnlijk ge-mak waarmee hij een breed scala aan mu-ziekstijlen beheerste. Zelfs voor elke stem-ming had Sinatra een breed euvre. En dan de veelzijdigheid; hij was acteur, radio perfor-mer, maar vooral zanger. Onder het audio-knopje vind je een korte eigen montage van vier verschillende Sinatra versies uit '56, '61, '42, '62 van 'Night & Day' geschreven door Cole Porter. Sinatra heeft ruim 1600 ver-schillende songs opgenomen. Maar alleen over 'Night & Day' al, kun je moeiteloos én attractief een programma van een uur ma-ken. Dus luister gerust, maar kijk wel uit voor dit goedaardige virus!
Mochten de liedjes je belangstelling hebben gewekt; de officiële websites van de dames en heren zijn:
http://www.jamestaylor.com
http://dianakrall.com
http://www.alisonkrauss.com
http://www.bradpaisley.com http://www.jacksonbrowne.com
Mel Tormé -
Wikipedia, the free encyclopedia http://www.carrieunderwoodofficial.com http://www.jamiecullum.com http://www.rufuswainwright.com http://www.franksinatra.com
 | 
WELKOM BIJ HANKS FAVORIETE MUZIEK!
